U radu objavljenom u Physical Review Research, istraživači sa Univerziteta u Pensilvaniji primenili su teoriju mreža na celokupan opus Johana Sebastijana Baha. Prikazivanjem Bahove muzike kao mreže, gde svaki čvor predstavlja jednu muzičku notu, a svaka ivica prelaz između nota, došli su do novih uvida u jedinstvene kvalitete njegove muzike. Ova analiza bi mogla biti korisna za muziko terapeute, muzičare, kompozitore i producente, jer pruža kvantitativni uvid u strukturu različitih muzičkih kompozicija. Istraživanje je pokazalo da Bahove korale imaju mnogo nižu entropiju od njegovih tokata, odražavajući razlike ne samo u stilu, već i u svrsi ovih kompozicija. U planu su dalja istraživanja koja će primeniti ovaj okvir na druge žanrove i kompozitore, uključujući džez muziku.
