Tokom 1990-ih, NASA sateliti dizajnirani da otkrivaju visokoenergetske čestice iz supernova i drugih nebeskih objekata otkrili su iznenađenje — izbijanja gama zračenja visokih energija sa Zemlje. Iako je brzo utvrđeno da ovi radioaktivni izvori potiču iz oluja sa grmljavinom, učestalost ovog fenomena ostala je misterija.
S obzirom na to da sateliti nisu bili dizajnirani za otkrivanje gama zračenja sa Zemlje, naučnici su se godinama oslanjali na neprikladne platforme. Međutim, prilika da se NASA-in preuređeni U2 špijunski avion preleti oluje pružila je novi uvid. Prema dvema novim studijama objavljenim u časopisu Nature, tim je otkrio da su gama zračenja iz oluja mnogo češća nego što se mislilo, te da dinamika stvaranja tih zračenja sadrži mnoge još neistražene misterije.
Profesor Stiv Kumer sa Univerziteta Djuk, koautor obe studije, navodi da svi veliki oblaci sa grmljavinom proizvode gama zrake tokom čitavog dana u različitim oblicima. Generalna fizika iza stvaranja ovih zračenja nije misteriozna: oblaci sa grmljavinom stvaraju električna polja koja mogu biti jednako jaka kao 100 miliona AA baterija složenih na kraj. Kada nabijene čestice, poput elektrona, naiđu na tako jako polje, ubrzavaju se i prouzrokuju nuklearne reakcije koje proizvode snažne bljeske gama zraka i drugih oblika zračenja.
Nakon mesec dana letenja iznad velikih oluja u tropima južno od Floride, istraživači su zabeležili više ovih gama zračenja nego što su očekivali. Otkrili su da su oblaci sa grmljavinom poput “ključale posude gama zračenja”, što sugeriše da više od polovine svih oluja u tropima proizvodi ovo zračenje. Takođe su primećene kratke i intenzivne eksplozije gama zračenja, često u vezi sa aktivnim munjama, kao i dva nova tipa izbijanja koja nisu prethodno viđena.
Ovi rezultati otežavaju jednostavno shvatanje dinamike gama zračenja iz oluja i ukazuju na potrebu za daljim istraživanjima. Naučnici su takođe potvrdili da ova gama zračenja ne predstavljaju opasnost za ljude u normalnim uslovima letenja.
