Nedavna istraživanja pružila su uverljive dokaze da se inteligencija kod kičmenjaka, uključujući ptice i sisare, razvila nezavisno, a ne od zajedničkog pretka. Ovo otkriće izaziva dugogodišnje uverenje da je složena kognicija potekla od jednog evolutivnog događaja. Istorijski su biolozi pretpostavljali da ptice, koje nemaju neokorteks, nisu sposobne za naprednu kogniciju. Međutim, studije su otkrile da ptice poseduju moždane strukture, naime dorzalni ventrikularni greben (DVR), koji je paralelan sa funkcionalnostima neokorteksa kod sisara. Ova paralelna evolucija nervnih krugova kod ptica i sisara ilustruje konvergentnu evoluciju, gde slične karakteristike nastaju nezavisno među različitim vrstama zbog sličnih pritisaka ili izazova iz okoline.
Nedavne studije koristeći sekvenciranje RNA pojedinačnih ćelija pratile su razvoj nervnih krugova različitih vrsta i stadijuma, otkrivajući značajne uvide. Kod sisara, moždane strukture se razvijaju linearnije; međutim, mozak ptica pokazuje iznenađujuću reorganizaciju, oblikujući zrele nervne krugove iz različitih evolutivnih puteva. Ovo istraživanje pomaže u razumevanju kako složeni mozgovi mogu evoluirati, naglašavajući da inteligencija nema jedinstven plan, već može proizaći kroz razne biološke inovacije.
Implikacije ovih nalaza prevazilaze prirodnu biologiju, nudeći nove perspektive na razvoj veštačke inteligencije imitirajući neantropocentrične kognitivne okvire, pokazujući različite pristupe prirode rešavanju složenih adaptivnih izazova. Takvi evolutivni uvidi doprinose našem razumevanju inteligencije, kako prirodne, tako i veštačke, promovišući uvažavanje različitih kognitivnih sposobnosti prisutnih u životinjskom carstvu.
